گروهی از معترضان به عملکرد شرکت‌های آمریکایی، این منطقه را به محل تجمع و اعتراض خود تبدیل کرده‌اند.
این گروه که هیچ هویت مشخص و دستور کار معینی ندارند، به تبعیت از خیزش‌های مردمی در کشورهای عربی در خیابان معروف وال‌استریت اتراق کرده‌اند. پلیس نیویورک نیز در ادامه رفتار کج‌دار و مریز خود با این گروه، چند روز پیش حدود 700 نفر از آنان را بازداشت و پس از مدتی آزاد کرد و گفت این افراد باید در دادگاه حاضر شوند. اما خاستگاه معترضان جنبش «وال‌استریت را اشغال کنید»، چیست و زمینه اقدام آنان را چگونه می‌توان تعریف کرد؟
3سال قبل بحران اقتصاد آمریکا از بانک لیمن برادرز آغاز شد و به سرعت به دیگر نهادهای مالی این کشور سرایت کرد. آثار بازپرداخت نشدن وام‌های این بانک‌ها تنها به آمریکا خلاصه نشد و به تمام بازارهای مالی در آسیا و اروپا گسترش یافت. این بحران به قدری گسترده بود که دولت آمریکا از طریق بانک مرکزی مجبور به مداخله شد و صدها میلیارد دلار در اختیار این نهادهای مالی گذاشت. اما این اقدام که به پشتوانه مالیات‌پردازان آمریکا صورت گرفت، به مذاق آنان خوش نیامد. ابتدا بیشتر مردم از خود می‌پرسیدند چرا آنان باید بار بی‌مبالاتی مدیران بانکی را به دوش بگیرند.
احساسات منفی آمریکاییان ابتدا دولت و ابزار اصلی آن یعنی مالیات را نشانه رفت. گروهی از آمریکایی‌هایی که عمدتاً مسن، ساکن مناطق غیرشهری و سفیدپوست بودند، تدریجاً توانستند زیر لوای جنبشی گرد آیند که در سال2009 رسماً به‌عنوان تی‌پارتی شناخته شد. اینان آمریکاییانی بودند که به روش عملکرد نخبگان سیاسی، اوضاع اقتصادی و نیز فعالیت دولت معترض بودند. تی‌پارتی توانست بخش عمده‌ای از اعضا و طرفداران حزب جمهوریخواه را با خود همراه کند و به جناح تندروی این حزب بدل شود.
این جناح، دستور کار خود را تغییر از طریق انتخابات قرار داد و در گام نخست توانست کنترل مجلس نمایندگان را در انتخابات سال قبل به دست گیرد. همان‌طور که انتظار می‌رفت، این طیف از جمهوریخواهان ستیزه آشتی‌ناپذیری با دولت و مالیات دارند. از همین رو بود که در جدال اخیر کنگره و کاخ سفید بر سر بودجه این کشور، جناح تی‌پارتی بر سر افزایش مالیات، کوتاه نیامد و توافقی که در نهایت بین دو طرف امضا شد، کم‌شدن یک درجه از درجه‌بندی اعتبار مالی بین‌المللی واشنگتن را به‌دنبال داشت، رخدادی کم‌سابقه که بار دیگر، رعشه شدیدی را به بازارهای مالی آمریکا و به تبع آن آسیا و اروپا وارد کرد، به‌طوری که بار دیگر بانک مرکزی آمریکا ناچار از مداخله شد.
بحران اخیر و نحوه واکنش دولت آمریکا باز هم نارضایتی قشری از مردم آمریکا را برانگیخته است. معترضان وال‌استریت نیز مانند بانیان تی‌پارتی، به نخبگان سیاسی اعتراض دارند، احساس بی‌عدالتی می‌کنند و نگران وضعیت اقتصادی خود هستند. اما بر خلاف تی‌پارتی، آنان مسبب این وضع را نه دولت آمریکا بلکه شرکت‌ها و بانک‌های آمریکا می‌دانند که با طمع سیری‌ناپذیر خود، زندگی را بر بسیاری از مردم تنگ کرده‌اند. هدف این گروه، مبارزه با شرکت‌ها و نماد آن یعنی وال‌استریت است. به همین علت است که این جنبش که فعلاً اعضای آن هویت مشخصی ندارند، نام «وال‌استریت را اشغال کنید»، بر خود گذاشته‌اند.
تحلیل‌گران، ظهور جنبش جدید را با ظهور تی‌پارتی مقایسه می‌کنند که ابتدا توده‌ای ناهمگون از فعالان معترض جناح راست بودند. آنان می‌گویند: وال‌استریت را اشغال کنید نیز بالقوه می‌تواند به وزنه متعادل‌کننده تی‌پارتی در جناح چپ بدل شود. بنا بر گزارش‌ها، فعالان جنبش کارگری آمریکا تماس با جنبش وال‌استریت را آغاز کرده‌اند.
